dni godnosci
„Gdybym był zawodnikiem, to czy zbliżając się do mety miałbym zwolnić kroku, czy raczej jeszcze bardziej przyspieszyć?”

Diogenes z Synopy


Każdy okres życia posiada właściwy sobie urok. Gdybyśmy ludzką egzystencję chcieli porównać do pór roku (a jest to porównanie stosowane dość często), to starość na ogół kojarzona bywa z jesienią. Wprawdzie nieco melancholijną, przypominającą o przemijaniu, ale przede wszystkim będącą porą zbierania plonów. Plonów tym dorodniejszych, im życie spędziło się bardziej czynnie i sensownie.

W obchodach Dni Godności wzięły udział najstarsze klasy Zespołu Szkół w Kołbaczu. Przygotowały prezentacje i scenki sytuacyjne dotyczące potrzeb i problemów osób starszych. Młodzież zauważyła, że starość nie musi być nieszczęściem, że warto bardziej optymistycznie spojrzeć na ten odcinek życia. „Starzenie się nie jest złem, któremu trzeba się podporządkować, jest powołaniem, na które trzeba umieć odpowiedzieć”. JPIIJeszcze sto, dwieście lat temu starość posiadała wartość niemal magiczną, sakralną. Była nie tylko szanowana, ale wręcz czczona. Dzieci uczono jej od pierwszych dni. Wychowywano je w rodzinach wielopokoleniowych, gdzie na co dzień obcowały ze starzejącymi się, a w końcu umierającymi dziadkami. Lęk przed starością i związaną z nią niedołężnością przedstawił uczeń klasy IVa Bartosz Maksym – Grabowski w wierszu Tadeusza Różewicza „Przepaść”. Utwór ten otworzył również dyskusję o osamotnieniu, braku zrozumienia problemów, poczuciu wyobcowania człowieka starego we współczesnym świecie. Wykonanie piosenek „Dobry gest” oraz „Tolerancji” przez szkolny chór prowadzony przez p. Jolantę Ślęzak, wspaniale wpisało się w poruszaną tematykę, podkreślając wagę bezinteresowności i dobroci. Obchodom towarzyszyła wystawa przygotowana przez p. Krystynę Pietruszkę ,która prezentowała książki biblioteki szkolnej poruszające problematykę starości, afisz kulturalny z propozycjami filmowymi i literaturą dla młodzieży i dzieci . Wszystkie klasy zaangażowały się w konkurs plastyczny i zaprezentowały swoje spojrzenie na „Jesień życia”, jej uroki , możliwości i problemy. Wrażliwość na osoby starsze jest istotną cechą cywilizacji. Cywilizacja będzie się rozwijała, jeśli potrafi szanować rozsądek, mądrość osób starszych.